τόλυξ

Α

(κατά τον Ησύχ.) «αἰδοίον».

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται πιθ. με τη λ. τύλος* με σημ. «αιδοίο» και εμφανίζει επίθημα -υξ (πρβλ. πτέρ-υξ, φάρ-υξ)].